Pierwszym znanym dziedzicem był Komes Dobrogost, wojewoda poznański. Po jego śmierci dziedzictwo przejął jego syn Dzierżykraj. Dzwonowo na początku XVI w. uważane było jeszcze jako osada młyńska. Istniał tam kościół afiliowany do sąsiedniej Dąbrówki.

Spisy poborowe z lat 1580 – 1620 wykazują, że w Dzwonowie był młyn wodny o 1 kole dziedzicznym i 5 zagrodników. Dziedzicem był wówczas Andrzej Rogaliński, a po nim Jakub Rogaliński. U schyłku XVIII w. posiadał tę majętność Antoni Prusiński, potem hrabowie Miączyńscy, do których oprócz folwarku należała huba włościańska. Część włościańska Dzwonowa, miała 136 ha obszaru, Prusacy nazwali po 1871r. Schwanau.
W 1878r. dziedzicem Dzwonowa i Pawłowa był hrabia Mączyński, obszar jego dóbr wynosił 8049 mórg. W 1885r. obszar dworski Dzwonowa wynosił 1820 mórg, część włościańska stanowiły 544 morgi.
W 1921r. w Dzwonowie mieszkało 131 osób, w 1929r. część włościańska posiadała 102 mieszkańców, w tym 13 Niemców, część folwarczną posiadało Państwowe Nadleśnictwo. W 1926r. Folwark w Dzwonowie posiadał lekarz z Poznania Celesty Rydlewsi, obszar folwarczny zajmował 158 ha, a dochód roczny tego obszaru wynosił 243 talary. Właściciel przekazał później majątek córce Alinie Szydłowskiej. W 1929r. właścicielem folwarku było Państwowe Nadleśnictwo.
W czasie okupacji majątek przejął Niemiec Myler, który posiadał w tym czasie 4 folwarki: Dzwonowo, Miączynek, Pawłowo i Stawiany. Po wojnie Dzwonowo przejęło Nadleśnictwo Łopuchówko.
W 2000r. było 1 gospodarstwo rolne, pałacyk i 2 budynki mieszkalne. Jezioro Dzwonowskie należało do majątku, teraz jednak przejął je Polski Związek Wędkarski.

Przy drodze do Miączynka stoi krzyż, a w centrum wsi figura.

Źródło: Gustawa Patro „Miasto i Gmina Skoki” Wągrowiec 2001

Miejscowość leży na terenie Parku Krajobrazowego „Puszcza Zielonka”.

Przez miejscowość przebiega także niebieski szlak pieszy o przebiegu: Dziewicza Góra – Owińska – Ludwikowo – Tuczno – Zielonka – Głęboczek – Sława Wlkp. (długość 37,4 km).

Przy polnej drodze gminnej pomiędzy Dzwonowem a Pawłowem Skockim znajduje się aleja pomnikowa 10 szt. Buków zwyczajnych, objętych ochroną w 2003 roku.

Przez miejscowość przebiega także niebieski szlak pieszy o przebiegu: Dziewicza Góra – Owińska – Ludwikowo – Tuczno – Zielonka – Głęboczek – Sława Wlkp. (długość 37,4 km).