Nie sztuką jest pokochać, sztuką jest wytrwać, czyli 50 lat razem

W czwartek – 23 stycznia na zaproszenie Burmistrza Tadeusza Kłosa w Restauracji „Moraś” gościli małżonkowie, którzy w 2019 świętowali Złote Jubileusze Małżeństwa. Wszystkie przybyłe osoby dzisiaj łączy to, że chociaż przed ponad  50 – laty piękni i młodzi ślubowali w różnych Urzędach Stanu Cywilnego i w różnych parafiach, po ślubie w Mieście i Gminie Skoki znaleźli swe miejsce na ziemi. Dla wszystkich Skoki i Ziemia Skocka stały się Ich Małą Ojczyzną, na której pracując kontynuowali życie rodzinne i w której w przyszłości chcieli by złożyć swe doczesne szczątki.

Wszyscy nasi dostojni goście swe uroczystości Jubileuszowe wcześniej w odpowiednim czasie obchodzili już w gronie rodziny i przyjaciół, a obecna wizyta będąca dopełnieniem tych uroczystości wiązała się z przyznaniem Im przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudę Medali „Za Długoletnie Pożycie Małżeńskie”.

Dostojnych gości w ciepłych i serdecznych słowach powitała Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego Joanna Wolicka Przywarty, a że słowa te równocześnie były wyrazem pewnego hołdu i uznania dla Jubilatów oraz wzorem dla młodych małżeństw i dla szykujących się do zawarcia związku małżeńskiego, ich fragment pozwalam sobie zacytować poniżej:

 „Szanowni Jubilaci !”

Minęło 50 lat od chwili kiedy połączyliście swój los. Kiedy wiedzeni uczuciem i wzajemną ufnością powiedzieliście sobie słowo „tak” i włożyliście obrączki. Mimo różnych przeciwności losu przyrzeczenia danego sobie dotrzymaliście. Możliwe to było tylko dlatego, że darzyliście się wzajemnym uczuciem i poszanowaniem.  Z Waszego życia wynika niejedna nauka dla tych, którzy wybrali lub wybiorą wspólną drogę małżeńską.

Przychodziły na świat w Waszych małżeństwach dzieci. Usilnie zabiegaliście nie tylko o ich fizyczny, ale głównie o ich duchowy rozwój. Uczyliście je otaczającego świata i pierwszych słów, przywiązania do ludzi i zaufania do nich. Gdy dzieci dorastały, razem pokazywaliście im słowem i własnym przykładem jak żyć, jak odróżnić dobro od zła. Kształtowaliście ich charakter i sumienia. Od Was przejęli niejedno z codziennej kultury bycia, z dobrych nawyków potrzebnych człowiekowi w codziennym życiu.

Oglądacie się dziś z pewnością na punkt wyjścia zegara, który wybił dla Was już 50 lat wspólnego życia małżeńskiego; zegara, którego wskazówek cofnąć się nie da. Dziś z pewnością martwicie się o dzieci i wnuki – jak ułożą sobie własne życie w tej naszej rzeczywistości, czy dopisze Wam zdrowie, by móc cieszyć się tym jak rozwijają się następne pokolenia Waszej rodziny, czy dzieciom i wnukom żyć będzie się dobrze. Kiedy z refleksją pochylacie się nad rodzinnymi albumami z pewnością zdajecie sobie sprawę, że to dzięki Waszym wysiłkom w Waszych rodzinach panuje szczęście i wzajemne zrozumienie.

Możecie również z dumą stwierdzić, że dobrze wywiązaliście się ze swoich obowiązków wobec siebie, dochowując sobie przez tyle lat wierności małżeńskiej, spiesząc sobie z moralnym poparciem i pomocą zarówno w radosnych jak i smutnych chwilach Waszego życia.

Drodzy Jubilaci!

Proszę przyjąć najlepsze gratulacje związane z przeżyciem 50 lat w związku małżeńskim. Nie sztuką jest pokochać, sztuką jest wytrwać. Jeśli zatem ktoś wytrwał pół wieku w małżeństwie i nie uległ pokusie łatwych rozwiązań, dokonał wielkiej sztuki. Zgromadził prawdziwy skarbiec czynów wielkich i małych i uformował swoje człowieczeństwo tak, że może mierzyć się z prawdziwymi przeciwnościami losu.

Dziś, dziękując Wam za to, wyrażam swój podziw i uznanie i życzę jak najlepszego zdrowia, pogody ducha oraz życzliwej opieki najbliższych, na wiele następnych wspólnych lat.”

Słowa powitania i życzeń oraz  gratulacje osobiste do Jubilatów skierował też Burmistrz Tadeusz Kłos, który z kolei przystąpił do indywidualnej dekoracji Małżonków Medalami „Za Długoletnie Pożycie Małżeńskie”

Dekoracji Medalami dostąpili – dane małżonków podajemy wg chronologii zawieranych małżeństw:

– Mieszkańcy Skoków Jan i Dorota z domu Kawczyńska Wójcikowie. Ślubowali 6 kwietnia 1969 w USC w Skokach, a przysięgę swą przed kapłanem potwierdzili w tym samym dniu w kościele pw. Świętego Mikołaja Biskupa w Skokach. Państwo Wójcikowie zarówno mieszkaniowo, jak i zawodowo zawsze byli związani ze Skokami. Pan Jan pracował w Zakładach Hipolita Cegielskiego w Poznaniu oraz w Spółdzielni Kółek Rolniczych w Skokach a pani Dorota pracując jako nauczyciel Szkoły Podstawowej im. Adama Mickiewicza w Skokach kilka pokoleń młodych Skoczan przygotowywała do dorosłego życia. Pan Jan zawsze pasjonował się brydżem i  obecnie działa w skockim zespole brydżowym.

Państwo Wójcikowie wychowali 2 synów i szczycą się z posiadania 1 wnuczki i 3 wnuków oraz 1 prawnuczki.

– Mieszkańcy Bliżyc Zbigniew i Alina z domu Słomka Lawrenzowie. Ślubowali 11 października 1969 w USC w Skokach, a sakramentalne „tak” przed ołtarzem w tym samym dniu potwierdzili sobie w kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rejowcu. Po ślubie zamieszkali w  gospodarstwie rolnym rodziców pana Zbigniewa w Bliżycach, które następnie prowadzili do czasu przekazania na rzecz syna.  W trakcie prowadzenia gospodarstwa pan Zbigniew działał w Kółku Rolniczym a pani Alina w Kole Gospodyń Wiejskich w Bliżycach.
Państwo Lawrenzowie wychowali córkę i 2 synów, i cieszą się z posiadania 1 wnuczka i 6 wnuczek.

– Mieszkańcy Rościnna  Zdzisław i  Halina z domu Jóźwiak Kłosowscy. Ślubowali 11 października 1969 roku w USC Choceń w  powiecie Włocławek, a wolę swą w tym samym dniu w obecności kapłana potwierdzili w kościele pw. Świętej Marii Magdaleny w Grabkowie w Diecezji Włocławskiej. Po ślubie małżonkowie zamieszkali u rodziców pana Zdzisława w Rościnnie. Pan Zdzisław pracował w Zakładzie Krawieckim Polskich Kolei Państwowych w Poznaniu, a pani Halina w Zakładzie Fryzjerskim w Poznaniu. Obecnie swe zainteresowania społeczne pan Zdzisław realizuje jako członek Kurkowego Bractwa Strzeleckiego, do którego należy od początku działalności Bractwa w Skokach.

Państwo Kłosowscy wychowali córkę i syna i  cieszą się z posiadania wnuczki.
Z uwagi na stan zdrowia w uroczystości nie mogła uczestniczyć pani Halina, a przysługujący Jej Medal odebrał mąż – pan Zdzisław.

– Mieszkańcy Bliżyc Jan i Aurelia z domu Lawrenz Sudołowie. Ślubowali 15 listopada 1969 w USC w Skokach i śluby swe w tym samym dniu uroczyście potwierdzili w kościele pw. Wszystkich Świętych w Raczkowie. Po ślubie małżonkowie zamieszkali i pracowali w gospodarstwie rolnym rodziców pana młodego w Bliżycach, które następnie prowadzili do czasu przekazania na rzecz syna Jarosława, któremu do czasu gdy zdrowie Im na to pozwalało starali się pomagać w gospodarowaniu. W tym też czasie pan Jan działał w miejscowym Kółku Rolniczym, a pani Aurelia w Kole Gospodyń Wiejskich.
Państwo Sudołowie wychowali  córkę i syna i są dumni z posiadania 1 wnuczki i 4 wnuczków oraz 1 prawnuczki.
Z uwagi na stan zdrowia pan Jan nie mógł uczestniczyć w uroczystości, a przynależny Mu Medal odebrała żona – pani Aurelia, której towarzyszyła synowa Hanna.

– Mieszkańcy Skoków Marian i Anna z domu Wiśniewska Konradowie. Ślubowali 25 grudnia 1969 w USC w Skokach i wolę swą przed ołtarzem potwierdzili w tym dniu w kościele pw. Świętego Mikołaja Biskupa w Skokach. Po ślubie zamieszkali u rodziców pani Anny w Skokach. Pan Marian pracował w instytucjach związanych z obsługą i unowocześnianiem rolnictwa oraz w Poznańskiej Fabryce Łożysk Tocznych  i w TASKOMONT- cie, a pani Anna w Zakładach TELETRA w Poznaniu. Pan Marian zawsze lubił kontakt z przyrodą, który stara się utrzymać poprzez aktywną działalność w Kole Polskiego Związku Wędkarskiego w Skokach – zresztą swą pasją „zaraził” nie tylko syna Piotra, ale i wnuczkę Julię, które już osiąga sukcesy w młodzieżowych zawodach wędkarskich.
Państwo Konradowie wychowali córkę i syna i cieszą się z posiadania 2 wnuczek i 2 wnuczków oraz 1 prawnuczki.

– Mieszkańcy Skoków, Wojciech i Wanda z domu Moszczyńska Glinkiewiczowie. Ślubowali 25 grudnia 1969 w USC w Skokach i swą wolę w tym samym dniu przed kapłanem potwierdzili sobie w kościele pw. Świętego Mikołaja Biskupa w Skokach. Po ślubie zamieszkali w domu dziadków pana Wojciecha w Skokach. Pan Wojciech pracował w Zakładach Metalurgicznych „POMET” w Poznaniu i w Szkole Podstawowej w Skokach, a pani Wanda w Kombinacie Ogrodniczym w Owińskach i w Szkole Podstawowej w Skokach. Pan Wojciech w młodości był czynnym piłkarzem Klubu Sportowego „Wełna”. Pan Wojciech i pani Wanda są też członkami skockiego Oddziału Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów w Skokach, a pan Wojciech jest również członkiem Kurkowego Bractwa Strzeleckiego i Towarzystwa Miłośników Miasta Skoki i Ziemi Skockiej oraz Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego.
Państwo Glinkiewiczowie wychowali 2 córki i 1 syna. Są też dumni z posiadania 3 wnuczek i 2 wnuków oraz 3 prawnuczków.            

Na zakończenie oficjalnej części uroczystości wzniesiono toast lampką szampana za zdrowie i dalsze szczęśliwe życie Jubilatów, któremu towarzyszyło „Sto lat” w wykonaniu zespołu muzycznego Blue Voice Małgorzaty i Artura Pokorzyńskich.

Teraz też nastąpił koncert w wykonaniu zespołu, w trakcie którego uczestnicy mieli możność nie tylko wysłuchać, ale i zamówić sobie indywidualnie melodie, które towarzyszyły ich życiu i zabawie w czasach młodości. Organizatorzy uroczystości – Samorząd Gminny – dbając o pokarm dla ducha zadbali też o jego odpowiednik dla ciała. Każdy więc mógł uraczyć się okolicznościowym smacznym tortem oraz wg uznania kawą lub herbatą, a w dalszej kolejności serwowanym przez personel lokalu zimnym bufetem.

W trakcie można też było wymienić przeżycia i wspomnieć minione lata, z czego też skorzystali zarówno „bohaterowie dnia” – nasi Jubilaci oraz organizatorzy, jak i goście i przedstawiciele prasy.

Z uwagi na różne komplikacje życiowe w uroczystości 23 stycznia nie mogli uczestniczyć Jubilaci: mieszkańcy Chociszewa Alojzy i Emilia Moszyńscy oraz mieszkańcy Skoków Tadeusz i Urszula Jerzakowie i ich dekoracji, przyznanymi przez Prezydenta Rzeczypospolitej Medalami, Burmistrz Tadeusz Kłos dokonał indywidualnie:

Państwa Alojzego i Emilii Moszyńskich w trakcie wizyty w ich mieszkaniu 22 stycznia, a państwa Tadeusza i Urszuli Jerzaków w trakcie ich bytności w Urzędzie w 24 stycznia. W trakcie jednych i drugich „odwiedzin” wspominano też ważniejsze momenty i ciekawostki z życia Jubilatów, a my poniżej w skrócie kreślimy najważniejsze z nich.

– Mieszkańcy Chociszewa, Alojzy i Emilia z domu Bulińska Moszyńscy. Ślubowali 28 czerwca 1969 roku w USC w Skokach, a wolę swą w tym samym dniu potwierdzili w obecności kapłana w kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rejowcu. Po ślubie małżonkowie mieszkali w Wągrowcu, a obecnie są mieszkańcami Chociszewa. Pan Alojzy pracował jako maszynista Polskich Kolei Państwowych, a pani Emilia zajmowała się prowadzeniem domu i wychowaniem dzieci.

Państwo Moszyńscy wychowali 4 synów i są szczęśliwymi dziadkami 4 wnuczek i 4 wnuków.

– Mieszkańcy Skoków, Tadeusz i Urszula z domu Pruss Jerzakowie. Ślubowali 25 grudnia 1969 roku w USC w Skokach i związek swój uroczyście potwierdzili przed kapłanem w tym samym dniu w kościele pw. Świętego Mikołaja Biskupa w Skokach. Po ślubie zamieszkali w domu rodziców pani Urszuli, w którym zamieszkują do dzisiaj. Pan Tadeusz pracował w Zakładach Łożysk Tocznych, a następnie w Spółdzielni Kółek Rolniczych  i w Zakładzie Ochrony Mienia, a pani Urszula w Kombinacie Ogrodniczym w Owińskach, w Zakładzie „CENTRA” i w Zakładach Muzycznych w Poznaniu. Państwo Jerzakowie są członkami Oddziału Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów oraz Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego.

Państwo Jerzakowie wychowali 3 córki i szczycą się posiadaniem 3 wnuczek i 2 wnuczków oraz 1 prawnuczki i 2 prawnuczków.

Spotkania Jubileuszowe naszym Złotym Jubilatom przypominać będą Medale i życzenia okolicznościowe od Burmistrza oraz wiązanki kwiatów, którymi obdarowane zostały Jubilatki i  pamiątkowe gadżety promujące Gminę oraz fotografie wykonane w trakcie uroczystości, które organizatorzy spotkania przekażą na adres poszczególnych Małżonków.